กรุงเทพฯ--27 ธ.ค.--Aziam Burson-Marsteller
                    
 
                                                                                                                                        
                                                                                                                                      บทบาทของภูมิภาคเอเชีย
                                                                                                                                      ภูมิภาคเอเชียมีบทบาทสำคัญมากขึ้นในการถ่วงดุลเศรษฐกิจโลก
                                                                                                                                      เศรษฐกิจในภูมิภาคเอเชีย (ไม่รวมญี่ปุ่น) ได้มีการเปลี่ยนแปลงอย่างเด่นชัดนับตั้งแต่ช่วงวิกฤติ
                                                                                                                            ทางการเงินใน ปี 2540-2541  เป็นต้นมา กล่าวคือ ภาคการเงินและภาคเอกชนในภูมิภาคมีการปรับตัวไป
                                                                                                                            ในทิศทางที่ดีขึ้น จุดยืนทางการค้าในต่างประเทศมีเสถียรภาพ และจีดีพีของประเทศต่างๆ มีการปรับตัวเพิ่ม
                                                                                                                            ขึ้นมากกว่าก่อนช่วงวิกฤติ
                                                                                                                                      อย่างไรก็ดี ปัจจัยที่ยังคงไม่มีการเปลี่ยนแปลงคือ ภูมิภาคเอเชีย (ไม่รวมญี่ปุ่น) ยังคงดำเนิน
                                                                                                                            นโยบายการขยายตัวทางเศรษฐกิจโดยเร่งการส่งออก ส่งผลให้ดุลบัญชีเดินสะพัดเกินดุลในระดับสูงติดต่อกัน
                                                                                                                            เป็นระยะเวลา 7 ปี และสกุลเงินที่อ่อนค่ากว่าที่ควรจะเป็นยิ่งเป็นส่วนเสริมให้เกินดุลมากขึ้นซึ่งจากนี้ไป 
                                                                                                                            สถานการณ์จะเริ่มเปลี่ยนแปลง 
                                                                                                                                      โดยจากแรงกดดันภายนอกและความมั่นใจที่เพิ่มสูงขึ้นในภูมิภาคเอเชียทำให้ธนาคารกลางใน
                                                                                                                            หลายประเทศในภูมิภาคเอเชียเริ่มปล่อยให้ค่าเงินของประเทศตนแข็งค่าขึ้น ซึ่ง เลแมน บราเดอร์ส เห็นว่า 
                                                                                                                            การเคลื่อนไหวนี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น โดยในปี 2548 ภูมิภาคเอเชียจะมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่สุด
                                                                                                                            ในหลากหลายด้านนับตั้งแต่การเกิดภาวะวิกฤติเศรษฐกิจ เสมือนการเปลี่ยนจากภาวะวิกฤติกลับสู่ภาวะที่มี
                                                                                                                            เสถียรภาพ เลแมน บราเดอร์ส คาดการณ์ว่า ค่าเงินสกุลหลักของเอเชียจะแข็งค่าเพิ่มขึ้นขณะที่อัตราดอก
                                                                                                                            เบี้ยจะลดต่ำลง ตลอดจนความต้องการภายในประเทศจะดีดตัวพุ่งสูงขึ้นขณะที่ดุลบัญชีเดินสะพัดเกินดุลลดลง
                                                                                                                                      ปัจจัยพื้นฐานมีความแข็งแกร่งมากขึ้น
                                                                                                                                      ภูมิภาคเอเชียมีความแปรปรวนจากปัจจัยภายนอกในระดับต่ำ เนื่องจากประเทศต่างๆ ในภูมิ
                                                                                                                            ภาคเอเชียมีดุลบัญชีเดินสะพัดเกินดุล และมีทุนสำรองเงินตราต่างประเทศเพิ่มสูงขึ้นเหนือระดับพอเพียง นอก
                                                                                                                            จากนี้ การปรับเปลี่ยนโครงสร้างทางเศรษฐกิจตลอด 7 ปีที่ผ่านมา ส่งผลให้ภาคเอกชนและภาคการเงินของ
                                                                                                                            ภูมิภาคมีการปรับตัวที่ดีขึ้นมาก แม้ว่าจะไม่ได้พุ่งขึ้นสู่ระดับที่ดีที่สุดก็ตาม ทำให้ภูมิภาคเอเชียมีความสามารถใน
                                                                                                                            การทำกำไรและมีงบดุลที่ดีขึ้น รวมทั้งมีอัตราส่วนหนี้สินต่อทุนลดลงและสอดคล้องตามมาตรฐานสากล นอกจาก
                                                                                                                            นี้ การที่ธนาคารในภูมิภาคเอเชียได้ให้ความสำคัญกับประเด็นความเสี่ยงในการให้สินเชื่อส่งผลให้ธนาคารมี
                                                                                                                            เงินทุนต่อสินทรัพย์เสี่ยงโดยเฉลี่ยปรับตัวสูงขึ้นประมาณร้อยละ 8 ขณะที่สัดส่วนหนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ปรับตัว
                                                                                                                            ลดลงประมาณร้อยละ 10 อย่างไรก็ดี ประเทศต่างๆ ในภูมิภาคเอเชียประสบความคืบหน้าในระดับที่แตกต่าง
                                                                                                                            กัน โดยภาคการเงินของจีน ไทย และฟิลิปปินส์ ยังคงมีความอ่อนแอแต่โดยรวมแล้ว การปรับเปลี่ยนโครง
                                                                                                                            สร้างทางเศรษฐกิจมีความคืบหน้าอย่างมาก  อาทิ การลงทุนเพื่อดำเนินธุรกิจต่างๆ ที่ช่วยหนุนเสริมให้จีดีพี
                                                                                                                            ของภูมิภาคเอเชีย (ไม่รวมญี่ปุ่น) ในปี 2547 ปรับตัวสูงขึ้นกว่าหลายปีที่ผ่านมาก่อนช่วงวิกฤติเศรษฐกิจ และ
                                                                                                                            ธนาคารต่างๆ เริ่มปล่อยสินเชื่ออีกครั้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งสินเชื่อภาคครัวเรือน
                                                                                                                                      ทิศทางของสินเชื่อภาคครัวเรือน
                                                                                                                                      ด้วยนโยบายการเปิดเสรีทางการเงิน (โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเติบโตของธุรกิจบัตรเครดิต) 
                                                                                                                            และอัตราดอกเบี้ยที่อยู่
                                                                                                                                      ในระดับต่ำ นับเป็นปัจจัยที่กระตุ้นให้ภาคครัวเรือนในภูมิภาคเอเชียมีการกู้ยืมมากขึ้น ซึ่งปรา
                                                                                                                            กฏการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นแล้วในประเทศเกาหลีที่มีการกู้ยืมมากเกินไปจนทำให้เกิดวิกฤติการณ์บัตรเครดิตขึ้น
                                                                                                                            ในปี 2545  อย่างไรก็ตาม 
                                                                                                                                      การกู้ยืมสินเชื่อของภาคครัวเรือนในประเทศอื่นๆ ในภูมิภาคเอเชียยังคงอยู่ในระดับต่ำ โดย
                                                                                                                            ยังมีอัตราการออมเงินที่สูง
                                                                                                                                      การขยายตัวของชนชั้นกลาง 
                                                                                                                                      เมื่อพิจารณาจากการเติบโตทางเศรษฐกิจ เลแมน บราเดอร์ส คาดว่า รายได้ต่อหัวโดยเฉลี่ย
                                                                                                                            ของภูมิภาคเอเชีย (ไม่รวมญี่ปุ่น) จะปรับตัวเพิ่มขึ้นจาก 5,770 เหรียญสหรัฐในปี 2541 เป็น 7,470 
                                                                                                                            เหรียญสหรัฐในปี 2547 โดยรายได้
                                                                                                                                      ส่วนบุคคลที่เพิ่มขึ้นส่งผลให้ความต้องการซื้อสินค้าภายในประเทศขยายตัวอย่างมาก โดยเฉพาะ
                                                                                                                            ในประเทศจีน ซึ่งมีจำนวนโทรศัพท์มือถือในทุกๆ 100 ครัวเรือนที่อาศัยอยู่ในเขตเมืองเพิ่มขึ้นจาก 3 เครื่อง
                                                                                                                            ในปี 2541 เป็น 109 เครื่อง
                                                                                                                                      ในปัจจุบัน นอกจากนี้ ปริมาณนักท่องเที่ยวชาวจีนยังเพิ่มมากขึ้น โดยในปี 2546 ชาวจีนเดิน
                                                                                                                            ทางไปท่องเที่ยว
                                                                                                                                      ในต่างประเทศสูงถึง 20 ล้านคน ซึ่งนับเป็นครั้งแรกที่มีจำนวนสูงกว่านักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่น  
                                                                                                                            และมีแนวโน้มที่จำนวนนักท่องเที่ยวชาวจีนจะพุ่งสูงถึง 24 ล้านคนในปี 2547
                                                                                                                                     แนวโน้มพฤติกรรมของประชากรวัยทำงานรุ่นใหม่ 
                                                                                                                                      สัดส่วนของประชากรวัยทำงานในภูมิภาคเอเชีย (ไม่รวมญี่ปุ่น) ยังคงเพิ่มสูงขึ้นอย่างเด่นชัด 
                                                                                                                            ซึ่งแตกต่างจากภูมิภาคอื่นๆ ของโลก และเมื่อเทียบกับรุ่นบิดามารดาที่มีความประหยัดมัธยัสถ์ ประชากรรุ่น
                                                                                                                            ใหม่ในภูมิภาคเอเชียจะใช้ชีวิตแบบเสรีมากขึ้น โดยแยกออกจากครอบครัวบิดามารดาเพื่อมาใช้ชีวิตอย่าง
                                                                                                                            อิสระ และมีการใช้จ่ายเพื่อการท่องเที่ยวและกิจกรรมยามว่างเพิ่มขึ้น
                                                                                                                                      การขยายตัวของสังคมเมืองที่รวดเร็ว  
                                                                                                                                      ประชากรในภูมิภาคเอเชียตะวันออกประมาณร้อยละ 40 อาศัยอยู่ในชุมชนเมือง ซึ่งถือเป็น
                                                                                                                            สัดส่วนที่ค่อนข้างต่ำ
                                                                                                                                      เมื่อเทียบกับภูมิภาคละตินอเมริกาและสหรัฐอเมริกาที่มีอัตราการขยายตัวของชุมชนเมืองประ
                                                                                                                            มาณร้อยละ 75 และ 60 ตามลำดับ อย่างไรก็ดี ภูมิภาคเอเชีย (ไม่รวมญี่ปุ่น) กำลังมีการขยายตัวของสัง
                                                                                                                            คมเมืองเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว  ซึ่งหากมีการบริหารจัดการที่ดีแล้วจะส่งผลให้เศรษฐกิจมีการขยายตัวและ
                                                                                                                            เพิ่มผลผลิตอย่างมีประสิทธิภาพ (Economy of scale) ซึ่งจะเป็นการกระตุ้นในการสร้างผลกำไรและ
                                                                                                                            รายได้สูงขึ้น ทั้งนี้ ธนาคารโลก  คาดการณ์ว่า ประชากรในสังคมเมืองของภูมิภาคเอเชียจะเพิ่มขึ้นถึง 
                                                                                                                            500 ล้านคนในระหว่างปี 2543  – 2568
                                                                                                                            
                                                                                                                                      การคาดการณ์การขยายตัวของจีดีพีในปี 2548                                                                        
                                                                                                                            ประเทศที่มีการเติบโตของจีดีพีในระดับสูง                     เลแมน       การประมาณการของตลาดโดยรวม    ความแตกต่าง   
                                                                                                                                                                              บราเดอร์ส                                    (ร้อยละ)    
                                                                                                                            ฮ่องกง                                                5.5                  4.5                    1       
                                                                                                                            อินโดนีเซีย                                             5.8                  4.9                   0.9      
                                                                                                                            ไต้หวัน                                                 5                   4.2                   0.8      
                                                                                                                            เกาหลีใต้                                              4.9                  4.1                   0.8      
                                                                                                                            มาเลเซีย                                               6                   5.3                   0.7      
                                                                                                                            ไทย                                                   6                   5.6                   0.4      
                                                                                                                            จีน                                                   8.3                   8                    0.3      
                                                                                                                            ประเทศที่มีการเติบโตของจีดีพีในระดับปานกลาง                                                                      
                                                                                                                            สิงคโปร์                                               4.5                  4.4                   0.1      
                                                                                                                            ประเทศที่มีการเติบโตของจีดีพีในระดับต่ำ                                                                           
                                                                                                                            ฟิลิปปินส์                                               3.7                  4.2                  -0.5      
                                                                                                                            
                                                                                                                            การคาดการณ์จีดีพีที่แท้จริงและดัชนีราคาผู้บริโภค*                                                                                                    
                                                                                                                                                                                               จีดีพีที่แท้จริง                                                  ดัชนีราคาผู้บริโภค                                    
                                                                                                                                                                                      (การเติบโตเทียบเป็นร้อยละปีต่อปี)                                   (การเติบโตเทียบเป็นร้อยละปีต่อปี)                              
                                                                                                                                                                                            ไตรมาส 3 ปี 2547             2547    2548    2549             พฤศจิกายน 2547**             2547    2548    2549  
                                                                                                                            จีน                                                                    9.1                   9.2     8.3     8.5                    2.8                   4.1     3.5     2.5   
                                                                                                                            ฮ่องกง                                                                 7.2                    8      5.5     4.8                    0.2                   -0.4    2.5     4.5   
                                                                                                                            อินโดนีเซีย                                                               5                    4.9     5.8     6.5                    6.2                   6.2     6.4     5.5   
                                                                                                                            มาเลเซีย                                                               6.8                    7       6       6                     2.1                   1.5      3      3.5   
                                                                                                                            ฟิลิปปินส์                                                                6.3                   5.9     3.7      4                     8.2                   5.9     7.5     7.5   
                                                                                                                            สิงคโปร์                                                                7.5                    8      4.5     4.3                     2                    1.7     1.8     1.5   
                                                                                                                            เกาหลีใต้                                                               4.6                   4.3     4.9     5.5                    3.3                   3.8     3.4      3    
                                                                                                                            ไต้หวัน                                                                 5.3                   5.7      5       5                     1.5                   1.9      3      2.5   
                                                                                                                            ไทย                                                                    6                     6       6       6                      3                    2.8      3      2.5   
                                                                                                                            ภูมิภาคเอเชีย (ไม่รวมญี่ปุ่น)                                                 7.1                   7.2     6.5     6.7                    2.9                   3.4     3.5      3    
                                                                                                                            
                                                                                                                                      * เป็นการคาดการณ์แบบ modal forecast  ซึ่งเป็นการคาดการณ์ผลที่มีแนวโน้มเป็นไปได้
                                                                                                                            มากที่สุด
                                                                                                                                      ** ดัชนีราคาผู้บริโภคของฮ่องกง มาเลเซีย และสิงคโปร์ เป็นข้อมูลประจำเดือนตุลาคม
                                                                                                                            
                                                                                                                                      Satida Sritunyatorn
                                                                                                                                      Media Relations Manager
                                                                                                                                      Aziam Burson-Marsteller
                                                                                                                                      Tel: 0 2252 9871 x122
                                                                                                                                      Fax: 0 2254 8353--จบ--