ตามที่คุณโจอี้ บอยและคุณสุหฤทตั้งใจไปปลูกป่าที่จังหวัดน่าน นับเป็นสิ่งที่พึงอนุโมทนา แต่ ดร.โสภณ ฟันธง ต่อให้มี 1,000 โจอี้บอยและสุหฤท ก็ช่วยป่าไม้ไม่ได้ แท้จริงการปลูกป่าเป็นการมอมเมาประชาชนเพื่อทำลายป่า!
อย่าฝันหวานไป ตามข่าวกล่าวว่าทั้งคุณอภิสิทธิ์ โอภาสเอี่ยมลิขิต (โจอี้ บอย) และคุณสุหฤท สยามวาลา ได้บริจาคเงินกันรวมกันร่วม 1 ล้านบาทเพื่อปลูกป่าประมาณ 500,000 ไร่นั้น (bit.ly/26NAdh1) นับเป็นสิ่งที่พึงอนุโมทนาในความปรารถนาดีของทั้งสองฝ่าย แต่สิ่งที่สังคมพึงทราบก็คือ เงินจำนวนนี้แทบไม่ส่งผลต่อการปลูกป่าเลย ท่านทราบหรือไม่ว่างบประมาณในการปลูกป่าแล้วตกเป็นเงินประมาณ 4,000 บาทต่อไร่ (bit.ly/1rgjSjY) ดังนั้นเงิน 1 ล้านบาทจึงปลูกได้เพียง 250 ไร่ ถ้าจะปลูก 500,000 ไร่ ต้องใช้เงินประมาณ 2,000 ล้านบาท ที่สำคัญปลูกแล้วก็ใช่ว่าจะรอด ส่วนมากตายเสียอีก ขนาด ปตท. ยังปลูกป่าได้แค่ 1 ล้านไร่ (bit.ly/1Px1QCQ)
ท่านทราบหรือไม่ว่าปีหนึ่ง ๆ ป่าไม้ของไทยถูกทำลายไปประมาณ 1 ล้านไร่ ท่านทราบหรือไม่ว่า 1 ล้านไร่นั้นกว้างใหญ่ขนาดไหน ขนาดใหญ่กว่ากรุงเทพมหานครที่ 1,568 ตารางกิโลเมตรเล็กน้อยเท่านั้น!! นายสืบ นาคะเสถียร ได้สละชีวิตของตนเองเพื่อเรียกร้องให้มีการรักษาป่าไม้ แต่นี่เท่ากับท่านสละชีวิตไปสูญเปล่า เพราะป่าไม้ก็ยังหายไปอย่างต่อเนื่อง ถึงแม้เราไม่ควรอนุโมทนากับการฆ่าตัวตาย แต่สิ่งที่ท่านทำยิ่งใหญ่กว่าที่คุณโจอี้ บอยและคุณสุหฤททำมากมาย ก็ยังช่วยอะไรไม่ได้เลย
ประเด็นสำคัญที่พึงพิจารณาก็คือ เจ้าหน้าที่ปล่อยให้มีการตัดไม้ทำลายป่ากันมากมายได้อย่างไร ทำไมไม่ปราบปรามอย่างจริงจัง ที่ผ่านมาก็มักมีข่าวเจ้าหน้าที่หรือ 'ผู้มีสี' ฝ่ายต่างๆ ต่างตัดไม้ทำลายป่ากันมากมาย แต่แทบจับมือใครดมไม่ได้ ดังนั้นการส่งเสริมการปลูกป่า ให้ทั้งภาครัฐและภาคเอกชนไปช่วยกันปลูก อาจทำให้เป็นกิจกรรมบำเพ็ญประโยชน์ที่น่ารักน่าชัง แต่ไม่มีประสิทธิผลแต่อย่างใด ป่าที่ปลูกมักตายในเวลาไม่ช้า การปลูกป่ายิ่งไม่ได้ผล
ที่สำคัญที่สุดก็คือ การปลูกป่ากลายเป็นยาเบื่อเมาให้ประชาชนในเมืองเข้าใจว่าเป็นหนทางการแก้ไขปัญหาป่าไม้ ดังนั้นใครที่ไปปลูกป่าก็จะได้รับการแซ่ซ้องสรรเสริญกันใหญ่ ในขณะเดียวกันเราก็ไม่ค่อยใส่ใจการปราบปรามการบุกรุกทำลายป่า เพราะเป็นงานเสี่ยง งานยาก งานที่ต้องจริงจัง หากภาคเอกชนจะทำดีเพื่อป่าไม้ ก็ควรร่วมกันบริจาคเงินเพื่อตั้งทีมอาสาสมัครกล้าตายไปช่วยกันรายงาน-เปิดโปงการบุกรุกทำลายป่ามากกว่าการปลูกป่า โดยจ้าง "มืออาชีพ" ไปสำรวจแล้ว เชื่อว่าการทำเช่นนี้คงช่วยปรามการบุกรุกป่าได้ชะงัดทีเดียว
ในการแก้ไขปัญหาการตัดไม้ทำลายป่านั้น รัฐบาลควรเน้นการปราบปรามการตัดไม้ทำลายป่าด้วยมาตรการทางกฎหมายเป็นสำคัญ ไม่ใช่การให้ความสำคัญกับการส่งเสริมการปลูกป่า หากฉุกคิดกันสักนิด การส่งเสริมการปลูกป่าอาจเท่ากับเป็นการบิดเบือนประเด็น ทำให้สังคมส่วนรวมไม่มีโอกาสตระหนักถึงความจริงที่ทรัพยากรของประเทศถูกปล้นทำลายลงไปทุกวันเพราะหลงนึกว่าป่าสามารถปลูกเสริมแทนพอกัน ในขณะที่การปลูกป่าจึงกลายเป็นการมองทางออกของปัญหาแบบ 'ม้าลำปาง' ที่กลายเป็นการช่วยไม่นำพา ไม่รบกวนการปล้นทำลายป่าโดยไม่ตั้งใจไป
ในการแก้ไขปัญหาดังกล่าวนี้ ดร.โสภณ เสนอแนวทางดังต่อไปนี้:
1. การพิทักษ์ทรัพย์ในเบื้องต้น เพื่อไม่ให้เกิดการเคลื่อนย้ายทรัพย์ซึ่งนำเข้ามาในพื้นที่อย่างผิดกฎหมาย
2. ส่งฟ้องศาล ซึ่งตามกฎหมาย ทรัพย์เหล่านั้นย่อมตกเป็นสมบัติของแผ่นดิน อย่าให้ใครอ้างความจนมาทำลายชาติ
3. ทำการประเมินค่าทรัพย์สินที่ดินนี้ให้เหมาะสมกับศักยภาพของที่ดิน
4. จัดการประมูลโดยกรมบังคับคดีหรือหน่วยงานใดที่เกี่ยวข้อง เพื่อให้ผู้สนใจนำไปใช้เพื่อการใช้ประโยชน์ นำรายได้เข้ารัฐ
5. นำเงินที่ได้จากการประมูลมาใช้เพื่อการป้องกันและปราบปรามการบุกรุกทำลายป่าในขอบเขตทั่วประเทศต่อไป
หากทางราชการสามารถดำเนินการให้ได้เช่นนี้ ก็จะเป็นการสร้างความโปร่งใสและเป็นบรรทัดฐานในการจัดการป่าไม้ซึ่งที่ดินของรัฐหรือของส่วนรวมเพื่อประโยชน์ของทุกฝ่ายต่อไป
อ้างอิง: AREA แถลง ฉบับที่ 152/2559: วันจันทร์ที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2559
ผู้แถลง:
ดร.โสภณ พรโชคชัย ([email protected]; www.facebook.com/dr.sopon4) ประธานกรรมการบริหาร ศูนย์ข้อมูลวิจัยและประเมินค่าอสังหาริมทรัพย์ไทย บจก. เอเจนซี่ ฟอร์ เรียลเอสเตท แอฟแฟร์ส หรือ AREA (www.area.co.th): ซึ่งเป็นองค์กรที่มีฐานข้อมูลอสังหาริมทรัพย์ภาคสนามขนาดใหญ่ที่สุดและปรับปรุงให้ทันสมัยที่สุดในประเทศไทย และดำเนินการเก็บข้อมูลต่อเนื่องมาตั้งแต่ พ.ศ.2537 เป็นศูนย์ข้อมูลที่มีความเป็นกลางทางวิชาการ และเป็นอิสระทางวิชาชีพ โดยไม่ถูกครอบงำโดยผู้มีส่วนได้ส่วนเสียใด ๆ สมาชิกของศูนย์ข้อมูลฯ ได้รับข้อมูลที่เป็น First-hand information ในเวลาเดียวกัน
อย่าฝันหวานไป ตามข่าวกล่าวว่าทั้งคุณอภิสิทธิ์ โอภาสเอี่ยมลิขิต (โจอี้ บอย) และคุณสุหฤท สยามวาลา ได้บริจาคเงินกันรวมกันร่วม 1 ล้านบาทเพื่อปลูกป่าประมาณ 500,000 ไร่นั้น (bit.ly/26NAdh1) นับเป็นสิ่งที่พึงอนุโมทนาในความปรารถนาดีของทั้งสองฝ่าย แต่สิ่งที่สังคมพึงทราบก็คือ เงินจำนวนนี้แทบไม่ส่งผลต่อการปลูกป่าเลย ท่านทราบหรือไม่ว่างบประมาณในการปลูกป่าแล้วตกเป็นเงินประมาณ 4,000 บาทต่อไร่ (bit.ly/1rgjSjY) ดังนั้นเงิน 1 ล้านบาทจึงปลูกได้เพียง 250 ไร่ ถ้าจะปลูก 500,000 ไร่ ต้องใช้เงินประมาณ 2,000 ล้านบาท ที่สำคัญปลูกแล้วก็ใช่ว่าจะรอด ส่วนมากตายเสียอีก ขนาด ปตท. ยังปลูกป่าได้แค่ 1 ล้านไร่ (bit.ly/1Px1QCQ)
ท่านทราบหรือไม่ว่าปีหนึ่ง ๆ ป่าไม้ของไทยถูกทำลายไปประมาณ 1 ล้านไร่ ท่านทราบหรือไม่ว่า 1 ล้านไร่นั้นกว้างใหญ่ขนาดไหน ขนาดใหญ่กว่ากรุงเทพมหานครที่ 1,568 ตารางกิโลเมตรเล็กน้อยเท่านั้น!! นายสืบ นาคะเสถียร ได้สละชีวิตของตนเองเพื่อเรียกร้องให้มีการรักษาป่าไม้ แต่นี่เท่ากับท่านสละชีวิตไปสูญเปล่า เพราะป่าไม้ก็ยังหายไปอย่างต่อเนื่อง ถึงแม้เราไม่ควรอนุโมทนากับการฆ่าตัวตาย แต่สิ่งที่ท่านทำยิ่งใหญ่กว่าที่คุณโจอี้ บอยและคุณสุหฤททำมากมาย ก็ยังช่วยอะไรไม่ได้เลย
ประเด็นสำคัญที่พึงพิจารณาก็คือ เจ้าหน้าที่ปล่อยให้มีการตัดไม้ทำลายป่ากันมากมายได้อย่างไร ทำไมไม่ปราบปรามอย่างจริงจัง ที่ผ่านมาก็มักมีข่าวเจ้าหน้าที่หรือ 'ผู้มีสี' ฝ่ายต่างๆ ต่างตัดไม้ทำลายป่ากันมากมาย แต่แทบจับมือใครดมไม่ได้ ดังนั้นการส่งเสริมการปลูกป่า ให้ทั้งภาครัฐและภาคเอกชนไปช่วยกันปลูก อาจทำให้เป็นกิจกรรมบำเพ็ญประโยชน์ที่น่ารักน่าชัง แต่ไม่มีประสิทธิผลแต่อย่างใด ป่าที่ปลูกมักตายในเวลาไม่ช้า การปลูกป่ายิ่งไม่ได้ผล
ที่สำคัญที่สุดก็คือ การปลูกป่ากลายเป็นยาเบื่อเมาให้ประชาชนในเมืองเข้าใจว่าเป็นหนทางการแก้ไขปัญหาป่าไม้ ดังนั้นใครที่ไปปลูกป่าก็จะได้รับการแซ่ซ้องสรรเสริญกันใหญ่ ในขณะเดียวกันเราก็ไม่ค่อยใส่ใจการปราบปรามการบุกรุกทำลายป่า เพราะเป็นงานเสี่ยง งานยาก งานที่ต้องจริงจัง หากภาคเอกชนจะทำดีเพื่อป่าไม้ ก็ควรร่วมกันบริจาคเงินเพื่อตั้งทีมอาสาสมัครกล้าตายไปช่วยกันรายงาน-เปิดโปงการบุกรุกทำลายป่ามากกว่าการปลูกป่า โดยจ้าง "มืออาชีพ" ไปสำรวจแล้ว เชื่อว่าการทำเช่นนี้คงช่วยปรามการบุกรุกป่าได้ชะงัดทีเดียว
ในการแก้ไขปัญหาการตัดไม้ทำลายป่านั้น รัฐบาลควรเน้นการปราบปรามการตัดไม้ทำลายป่าด้วยมาตรการทางกฎหมายเป็นสำคัญ ไม่ใช่การให้ความสำคัญกับการส่งเสริมการปลูกป่า หากฉุกคิดกันสักนิด การส่งเสริมการปลูกป่าอาจเท่ากับเป็นการบิดเบือนประเด็น ทำให้สังคมส่วนรวมไม่มีโอกาสตระหนักถึงความจริงที่ทรัพยากรของประเทศถูกปล้นทำลายลงไปทุกวันเพราะหลงนึกว่าป่าสามารถปลูกเสริมแทนพอกัน ในขณะที่การปลูกป่าจึงกลายเป็นการมองทางออกของปัญหาแบบ 'ม้าลำปาง' ที่กลายเป็นการช่วยไม่นำพา ไม่รบกวนการปล้นทำลายป่าโดยไม่ตั้งใจไป
ในการแก้ไขปัญหาดังกล่าวนี้ ดร.โสภณ เสนอแนวทางดังต่อไปนี้:
1. การพิทักษ์ทรัพย์ในเบื้องต้น เพื่อไม่ให้เกิดการเคลื่อนย้ายทรัพย์ซึ่งนำเข้ามาในพื้นที่อย่างผิดกฎหมาย
2. ส่งฟ้องศาล ซึ่งตามกฎหมาย ทรัพย์เหล่านั้นย่อมตกเป็นสมบัติของแผ่นดิน อย่าให้ใครอ้างความจนมาทำลายชาติ
3. ทำการประเมินค่าทรัพย์สินที่ดินนี้ให้เหมาะสมกับศักยภาพของที่ดิน
4. จัดการประมูลโดยกรมบังคับคดีหรือหน่วยงานใดที่เกี่ยวข้อง เพื่อให้ผู้สนใจนำไปใช้เพื่อการใช้ประโยชน์ นำรายได้เข้ารัฐ
5. นำเงินที่ได้จากการประมูลมาใช้เพื่อการป้องกันและปราบปรามการบุกรุกทำลายป่าในขอบเขตทั่วประเทศต่อไป
หากทางราชการสามารถดำเนินการให้ได้เช่นนี้ ก็จะเป็นการสร้างความโปร่งใสและเป็นบรรทัดฐานในการจัดการป่าไม้ซึ่งที่ดินของรัฐหรือของส่วนรวมเพื่อประโยชน์ของทุกฝ่ายต่อไป
อ้างอิง: AREA แถลง ฉบับที่ 152/2559: วันจันทร์ที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2559
ผู้แถลง:
ดร.โสภณ พรโชคชัย ([email protected]; www.facebook.com/dr.sopon4) ประธานกรรมการบริหาร ศูนย์ข้อมูลวิจัยและประเมินค่าอสังหาริมทรัพย์ไทย บจก. เอเจนซี่ ฟอร์ เรียลเอสเตท แอฟแฟร์ส หรือ AREA (www.area.co.th): ซึ่งเป็นองค์กรที่มีฐานข้อมูลอสังหาริมทรัพย์ภาคสนามขนาดใหญ่ที่สุดและปรับปรุงให้ทันสมัยที่สุดในประเทศไทย และดำเนินการเก็บข้อมูลต่อเนื่องมาตั้งแต่ พ.ศ.2537 เป็นศูนย์ข้อมูลที่มีความเป็นกลางทางวิชาการ และเป็นอิสระทางวิชาชีพ โดยไม่ถูกครอบงำโดยผู้มีส่วนได้ส่วนเสียใด ๆ สมาชิกของศูนย์ข้อมูลฯ ได้รับข้อมูลที่เป็น First-hand information ในเวลาเดียวกัน
Business Marketing Expo 2016 จับมือ บริษัท ดี เอช เอ สยามวาลา จำกัด จัดงานสัมมนา "Is it too late to invest in digital marketing? and Three Digital Marketing need to knows for 2016" นำโดย คุณสุหฤท สยามวาลา
เหล่าดารา ยกทัพ ร่วมเปิดประสบการณ์ซื้อสินค้าออนไลน์ในงาน Central Online SHOP WITH CONFIDENCE
งานแถลงข่าวเปิดตัวเว็บไซต์เซ็นทรัลออนไลน์อย่างเป็นทางการ ภายใต้คอนเซปต์ “Central Online SHOP WITH CONFIDENCE